Miejscowość na terenie Zamagurza w dolinie potoku Hawka, obecnie swoją zabudową złączona z Czerwonym Klasztorem. Założyła ją na początku XIII wieku w czasie kolonizacji sołtysiej rodzina Berzeviczy. Według dokumentu z 1319 roku magister Kokoš wyłączył z niej 62 łany, które podarował kartuzom ze Skały przytułku. W 1325 roku sołtys Jan sprzedał kartuzom swoją dziedziczną dzierżawę. W roku 1612 majątki Czerwonego (lechnickiego) Klasztoru kupił Juraj Horváth z Plawca i został właścicielem miejscowości.
   
W przeszłości mieszkańcy zajmowali się rolnictwem, furmaństwem i pracami sezonowymi. Obecnie pracują przeważnie w rolnictwie. Działał tu jako nauczyciel Wacław Vraný, znany botanik, pisarz, później kustosz muzeum w Martinie.
   
W miejscowości znajduje się kościół rzymskokatolicki z początku XIV wieku, ogrodzony murem, poddany renowacji w XIX wieku, a także dzwonnica z desek oraz zrębowe domy z ukośnymi dachami, w zabudowie szeregowej, ze szczelinami pomalowanymi na niebiesko.