Miejscowość rolnicza w dolinie potoku Lipnik i Leśnego Potoku, leżąca na północnych zboczach Magury Spiskiej, w odległości 11,5 km na południowy-wschód od Spiskiej Starej Wsi. W gminie odkryto paleolityczne i neolityczne ślady zasiedlenia kultury bukowogórskiej. Istnieją dowody świadczące o istnieniu miejscowości już w XIV wieku. Po wojnach husyckich miejscowość uległa wyludnieniu a w 1523 roku stała się majątkiem kartuzów z Czerwonego Klasztoru.
Mieszkańcy miejscowości zajmowali się rolnictwem, pasterstwem, wyrębem drewna, tkaniem płótna, furmaństwem i druciarstwem, wypalali wapno, wytłaczali olej lniany.
Miejscowość posiada zabudowę związaną z kolonizacją łańcuchową. Poszczególne przysiółki (dawne łazy - w liczbie 50) zachowały swoje dawne nazwy po dziś dzień, na przykład w dolinie Lipnika: Bednáre, Diera, Jezovka, Špirky, a w dolinie Leśnego Potoku: Grešikovia, Hercov dvor, Jiruše, Penkalovka i inne. W miejscowości znajdują się zrębowe domy z dachami krytymi gontem.
